السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
ياأحلى حياة
الايام اللى فاتت مريت بتجربة فريدة من نوعها
انا فى كلية العملى بتاعى فرض علية انى اروح
مستشفى العباسية بالقاهرة
(الصرايا الصفرا )
طبعا جالى الاحساس اللى جالك دلوقت لما تعرف انك رايح
مستشفى المجانين
واذا كنت برفض بشدة حتة مجانين دى لان معظمهم الاكبر مجرد مشكلة نفسية عنده بس
طبعا عشان موضوع المحرم والسفر قررت امكث ايام فى القاهرة عند معارف لى فى القاهرة مع اخى
وكانت مدة العملى ثلاث ايام فقط
اليوم الاول تعارف والثانى والثالث نجمع
شيتات حاجة كده زى اوراق عن الحالات
وكان زمايلى بيجوا فى اتوبيس الجامعة كل يوم ويروحوا فى نفس اليوم
وكان اليوم الاول
فقد خرجت قبل الميعاد بساعة عشان اعرف المواصلات وكده
طبعا اكيد كل اللى فى القاهرة ابتسموا
وقالوا ساعة بس !!
دى الحقيقة المرة اللى اكتشفتها ان ساعة دى اذا كانت المواصلة سهلة
وانا ماشية فى الطريق المزدحم جدا جدا جدا
حتى انى من كتر الزحام كنت حاسة
انى مش قادرة اخد نفسى
والتكاتك مشغلين الاغانى بصوت عااااااااااالى
وهم كتير
وانا حاسة انى هصرخ
كفاية ياجماعة الصوت العالى ده
لقيت بجانبى دىجى اتفتح على اغانى بصوت عالى
اه اه
محسيتش غير وورايا تكتك دخل فية
بس الحمد لله مش جامد
ادورت لقيته بيقول بصوت حاسس بالذنب بس مستعد يتخانق
ايه ياأبلة
قلته بأسلوب المتنازل عن حقه
واللى مستعد يبوس ايديه عشان يمشى
أأأأأأأأأأأأأأسفة جدا
عدى بسرعة
طبعا هو سمع الكلمة من هنا وملقيتوش....
بجد الله يكون فى عونكم ياسكان القاهرة
انا مش عارفة اقولكم غير
احمدوا فإن المرء يبتلى على قدر دينه
المهم ركبت الاتوبيس اللى رايح
من المنيب للعباسية
طبعا والحمد لله ركبت فى اول الخط على كرسى
ونزلت فى اخر الخط بعد ساعتين وربع !!
وصلت والحمد لله
ومازلت تلك الاصوات المزعجة فى اذنى
والزحمة
وووو....
ودخلت مع اصحابى اللى كانوا وصلوا قبلى وكانوا مستنينى
ولبسنا الابيض
ودخلنا
انا بحب مجال الطب والتمريض النفسى جدا
عشان كده كنت مستعدة لاى حاجة
وخصوصا بعد المواصلات المريحة
دخلت مكان
غاية فى الهدوء
غاية فى الراحة
خضرة واماكن جميلة
اتنهتدت وقلت ياااااااااااااااه
هى دى المستشفى
الحمد لله
دخلت عنبر النساء
وانا فى المقدمة من زملائى
فقالت لنا الدكتورة :
ادخلوا ايه خايفين
قولتلها :لا الحمد لله مش خايفين
(اعلم ان كل المرضى هناك تحت سيطرة الادوية فإنك لن تجد من يصرخون كما فى الشارع مع انهم فى الشارع بيعملوا كده من معاملة الناس اللى مقدرش اوصفها غير بإنها متخلفة عن نهج النبى صلى الله عليه وسلم فى التعامل اعطى كل انسان حقه من الاحترام مهما كان هذا الانسان سيحس بك ويعطيك حقك من التقدير )
ودخلت لقيت نساء شكلهم مش غريب اوى
كانوا فرحانين بينا جدا وبيسلموا علينا
وبيعرفونا بنفسهم
فى منهم طبيعى تحت تأثير الادوية
بس مبيخرجش لان مفيش حد راضى يأخده
وده هيبان لنا بعد كده
وفيه منهم التأثير بسيط
الناس اللى شفتهم دول ليهم حكايات مؤثرة ولا فى الافلام
الناس دى بتتعامل زى الاطفال بالظبط
وهم لو وثقوا فيك هيعملوا كل حاجة تقولهم عليها
وهيحكولك على كل حاجة
شفت ست
وشها تحس انه مش طبيعى تعرف لما علامات الالم تترسم على وش سبحان الله
الست دى حصلها موقف معايا
كنا فى الحمامات انا وواحدة زملتى
لقيتها بتحاول ترجع
ونادت ببكاء
ساعدينى ساعدينى
انا اتفاجئت انها بتعرف تتكلم
فجيت عليها وانا بقولها مالك
فلقيت منظر ....
لقيتها قضت حاجتها فى هدومها
بتبكى لانها مش قادرة تساعد نفسها
وبتبصلى وهى بتكلمنى
طبعا لازم احافظ على تعبيرات وشى
لأنى لو هى حست للحظة انى ارفانة منها
كانت ممكن تكره الحياة والدنيا والناس اكتر
ماهى كرهاهم
فكتمت احساسى
طبعا وبابتسامة قولتلها: متخافيش
احنا معاكى
حاولى تخرجى
كل لما تيجى تخرج تتساقط منها .............يالله
انا وانت وكلنا ممكن نبقى مرضى نفسين ....يالله
كان موقف صعب
وقفت زملتى جنبها
وجريت ناديت مشرفة القسم وعملت اللازم
انا متأثرتش اوى بمنظر الفضلات
لانى طبيعة شغلى ممكن اتعرض لمواقف زى دى
بس المواقف اللى بتعرضلها لناس فاقدين الوعى
لكن لاول مرة لحد واعى
اوعى تفتكر عشان هى مريضة نفسية
انها مش حاسة بحاجة
لا
هى حست بكل حاجة
يمكن اكتر من اى حد اتعرض لموقف زى كده
اللى اثر فية انها مش عارفة ايه اللى بيتعمل
فى الموقف ده
بتبص للموقف وكأنها طفلة وقعت فى مأزق
ومش عارفة تخرج منه ازاى
فى اليوم التانى شوفتها برضة
وهى بتهمهم بكلمات
(حرام اللى بتعمل فيه ده اه اعمل ايه ايه اللى جابنى هنا و...)
مشوفتهاش لحظة بتضحك
عارف امتى ضحكت
مش هتصدق مش هتصدقى
لما جبنالها كيس شيبسى !!!
اه والله العظيم
دخلنا انا وأصحابى عليهم
ومعنا بسكوت وشيبسى وتوك شعر
حاجات بسيطة جدا
كانوا فرحانين اوى اوى لابعد حد
الست دى لقيتها بتقول :
هيه هيه
ووشها ضحك
شيبسى هيه
اه اه
وكأن ابتسامتها كانت سهم فى قلبى
على قد مافرحت
على قد ماحزنت
ان الناس دى محدش فينا بيهتم بيهم
مع انهم مش هيكلفونا كتير
واحدة تانية
وكانت بتتكلم عادى
موجودة فى المستشفى بقالها30 سنة
كانت بتقولى :
انا نفسى اشوف امى (ببكاء)
قولتها: هى كانت اخر مرة عندك امتى ؟
قالت السبت اللى فات ده لا اللى قابليه
(طبعا هى محظوظة بأمها لان فيه هناك ناس كتييييييييير ميعرفوش عن اهليهم حاجة من اكتر من 12سنة جم حطوهم ومشيوا )
قولتلها: طيب هى ست كبيرة ومش هتقدر تيجى كل شوية
قالتلى: اه
قولتها :انتى مبتروحيش معاها ليه؟
قالت :ببكاء كل لما اروح يرجعونى تانى
لما بنام بطلع صوت عشان عندى اللحمية
فأبويا يزعقلى ويقولى مبعرفش انام منك
ويضربنى
فتجيلى الحالة
فأمى تزعقلى وتقولى هجيبك تانى المستشفى
قولتلها: متخافيش ربنا معاكى
قالتلى :ابنى مات غرقان ومشوفتوش
شوفته مرة فى المنام وقولتله اقعد معايا
قالى انتى بعياطك بتحرقينى
انا فى الجنة
وسابنى ومشى
ومعنتش بشوفه تانى
قولتلها: ممكن يكون شيطان
قالتلى: لا ده كان ابنى
قالتلى: ابله
قولتلها: نعم
قالت :انا عايزة سلسلة
قولتلها :ليه ؟
قالت :لانى بتجيلى كوابيس بالليل
قولتلها: طب والسلسلة هتعمل ايه ؟
قالتلى هتحرسنى !
قولتلها :بس السلسلة مبتحرسش حد
ربنا اللى بيحرسك
يعنى انا لوجبت السلسلة وقطعتها هتحرس نفسها ؟
قالتلى: لا
انا بحلم بكوابيس كتيير بالليل
قولتلها :انتى حافظة
قل هو الله احد والمعوذتين
قالت :اه وسمعتهم
قولتلها: لما يجى الكابوس قوليهم ومتخافيش
ربنا هو اللى هيحفظك
قالت :ماشى
جاتلى واحدة بتمدلى ايديها وبتقولى: اقرئيلى الكف
قولتلها: ايه؟
فردت واحدة قالتلى
قوليلها العريس هيجى امتى؟
حطيت ايديى فى كفها بحنان وقفلتها وانا بقولها محدش يعلم الا ربنا
ربنا بس هو اللى يعلم
ولو حد قالك هقرألك الكف قولى له
لا انت كداب
اللى يعلم ربنا بس
واحدة تالتة
مثقفة جدا معها لغة انجليزية
كانت مصممة ازياء
ابوها وامها ماتوا
ومحدش بيسأل عليها
اخوتها سابوها
ومتجوزتش
جالها شيزوفرينيا
طبعا المرض ده مش زى ما احنا فاكرين ان الشخص يكون عنده شخصيتين
لا خالص
المهم
وهى بتحكى عن انجازاتها لما كانت فى الكلية وهى مصممة ازياء
(ده جزء من المرض ضلالة العظمة )
وان بابا كان حاجة كبيرة اوى
وان وان وان
(وانا بسمع وبقول ياه دى زيها زي اى حد فى كليه وحياة سبحان الله )
وقالت بابا مات وهى بتبدأتبكى
وبتقول انا كنت بحبه اوى
سابنى هو وماما الحاجة
وانا لوحدى
وانا ببصلها وعينيه دمعت
وفوقت
(ده خطأمهنى قاتل مينفعش ابكى على حالة حد قدامه لانى هزود الحكاية عنده اه احسسه انى حاسة بيه بس مش ابكى )
وقالت ان بقلها8 سنين
محدش جالها
ولا سأل عليها
وكتييير وكتييييييييير منهم
الناس دى بيجلها تبرعات
(وفيه ناس بتعمله حفلات يعنى يجيبوا دى جى واغانى ورقص وكده
تقدروا تقولولى احنا كملتزمين فين من كل ده المفروض نروح ويشوفونا ونكلمهم احنا الاولى من دول )
و زيارتنا ليهم بالدنيا وما فيها
والله يا جماعة متتصوروش
هم بيفرحم اد ايه لما حد بيجيلهم
والموضوع مش يخوف خالص
دول عادين بس اعرف تتعامل معاهم ازاى
احترمهم وحسسهم بكده
وياريت وربنا يكرمكم
لما تشوفوا اطفال بتحدف واحد بالطوب ويقولوا عليه
يا مجنون ياهبل
تبعدوهم بأى طريقة
لان كتير منهم بيتعالج فعلا لكن لما بينزل المجتمع ويتعامل بهذه الطريق بينتكس فى مرضه تانى
وفيه منهم بيرفض بشدة انه يخرج من المستشفى
الناس دى عندها جزء من العقل شغال
ولو حد فينا كلمهم عن ربنا هيستجيبوا جدا
هينفذوا اللى هيقول علية يعنى محتاجين توعية
انا كتبت الموضوع ده وانا مش عارفة انقلكم احاسيسى
عن اللى شفته
فليس السامع كالرائى
بس انا نفسى تحمدوا ربنا على نعمة العقل
واكبر نعمة انكم مبتتذلوش لحد عند قضاء الحاجة
وتتمسكوا بدينكم
لان معظم الامراض بتيجى
نتيجة ان الواحد بيحس انه لوحده
ومفيش حد معاها
وان الدنيا كلها كرهاه
وانه اهله حتى مش طايقينه
فلما يحس ان ربنا معاه
وان النبى صلى الله عليه وسلم بيحبه
وقال عليه انه من احبائى
وانه تعب عشانه
ويلاقى اصحاب بيحبوه فى الله
حياته هتتغير كتير
بجد بحبكم فى الله يا احلى حياة
موضوع: عاملنى كويس انا مش مجنون 
السبت 8 يناير 2011 - 13:12
